#98. Liam

Był przepiękny letni dzień. Słońce mocno świeciło, pogoda była wspaniała. Ja oczywiście ten dzień musiałam spędzić w pracy, no cóż, takie życie. Żałuję troszeczkę, że przeprowadziłam się do Londynu. Ale przecież, co ja sobie myślałam ? Że będę tylko leżeć ? Odpoczywać ? Propozycje pracy będą tylko walały mi się pod nogami ? Zupełnie tak nie było. Musiałam pracować w restauracji jako kelnerka. Od samego rana miałam urwanie głowy. Piecyk się popsuł i oczywiście jak na złość dziś był duży ruch. Przyjmowałam po kolei wszystkich, starałam się jak najlepiej wypełniać moją pracę, jednak nie wychodziło mi to najlepiej. Podeszłam do kolejnego klienta, aby zapisać zamówienie :

- Dzień dobry ! Poproszę herbatę i danie dnia - powiedział młody brunet, gdy do niego podeszłam

- Dobrze, ale będzie musiał pan trochę poczekać, mamy trochę problemów w kuchni - burknęłam

Chłopak pokiwał głową i posłał w moją stronę ciepły uśmiech. Ja w tym czasie wzięłam się za kolejne zamówienia. Byłam w koszmarnym humorze. O mało co nie poślizgnęłam się w kuchni. Po dłuższym czasie wzięłam zamówienie bruneta i poszłam w jego kierunku. Podłoga była dość ślizga i poślizgnęłam się a zawartość tacki powędrowała na jego ubranie. On wyskoczył z krzesła jak oparzony :

- Ej, co jest ? - krzyknął

- Przepraszam, poślizgnęłam się ! - krzyknęłam z przerażenia

Młody chłopak pomógł mi się podnieść. Gdy ustałam już na nogach, szef stał już za mną :

- Panno [T.I], wie pani jak karzemy takie coś ?! - spytał mnie poważnie

- Tak, tak wiem. Już sobie idę - odparłam

Wzięłam swoją torebkę, zdjęłam fartuch i wyszłam z lokalu. Młody brunet wybiegł za mną :

- Hej, poczekaj ! - krzyknął biegnąc za mną

Zatrzymałam się i odwróciłam się w jego stronę. On zdążył akurat dobiec :

- A co to się stało ? Można tak wychodzić z pracy w ciągu dnia ? - spytał mnie

- Przez to, że się poślizgnęłam straciłam pracę. Przepraszam, że ubrudziłam ci ubranie - odparłam ze smutną miną

Spuściłam głowę do dołu, już prawie miałam zaczął płakać. Chłopak złapał mnie za podbródek i zmusił bym spojrzała na niego :

- Hej, nie płacz. Ubranie da się sprać - pocieszał mnie

- Łatwo ci powiedzieć, ty nie straciłeś pracy. W Londynie jak na moje nieszczęście nigdzie nie mogę znaleźć pracy - odparłam smutna

- Coś ty, na pewno coś się znajdzie - powiedział uśmiechając się

Jego uśmiech był zaraźliwy. Od razu zaczęłam się uśmiechać :

- I widzisz, uśmiech to podstawa ! - uśmiechnął się do mnie

Oboje patrzyliśmy tak na siebie przez kilka minut :

- A tak w ogóle, jestem Liam - przedstawił się

- [T.I] - odparłam

Tak zaczęła się nasza znajomość. Trochę to śmieszne, tak mi się wydaje. Zwykłe potknięcie i nowa znajomość ? To chyba zbyt proste ? Tak czy siak, ja i Liam staliśmy się dobrymi przyjaciółmi. Przyjaźń przerodziła się w związek. Byliśmy parą. Oboje byliśmy ze sobą szczęśliwi.

Tydzień temu musiałam wyjechać do Polski na kilka dni. Moja mama zmarła, straciłam ją już na zawsze. Musiałam pojechać na pogrzeb. Liam został w Londynie. Dziś jest dzień mojego powrotu do Londynu. Nareszcie zobaczę Liam'a.

Po cichu wchodzisz do domu, chcesz zrobić Liam'owi niespodziankę. Nie powiedziałaś mu, że wracasz dziś. Myślałaś, że będzie miło zaskoczony, tak się nie stało. Zamykasz za sobą drzwi po cichu, zostawiasz walizki w salonie i idziesz do jego sypialni. Otwierając drzwi doznajesz szoku, Liam leżał z jakąś dziewczyną w łóżku, spali ze sobą :

- Liam ?! - krzyknęłaś

Liam momentalnie się obudził, wyskoczył z łóżka jak oparzony :

- [T.I], ja, ja ci wszystko wytłumaczę ! - mówił przerażony

Wybiegłaś z jego sypialni, on ruszył za tobą :

- [T.I] poczekaj, daj mi wytłumaczyć !

- Nic mi nie będziesz tłumaczył. Myślę, że ci się podobało, życzę ci szczęścia z nią ! - już miałaś wybiec, ale Liam złapał cię za rękę

- Poczekaj, daj mi 5 minut - mówił

- 2 - odparłaś

- Dobra niech będą te 2. Byłem wczoraj na imprezie u Zayn'a. Wypiłem trochę. Ja nic do niej nie czuje. Dla mnie liczysz się tylko ty - mówił - Wybaczysz mi ? Proszę !

Tobie leciały po policzku łzy :

- Dlaczego miałabym ci wybaczyć ? Zdradziłeś mnie !

- [T.I] proszę, ona się dla mnie nie liczy, tylko ty !

- Nie wiem, ja muszę to przemyśleć !

Po tych słowach wzięłaś swoją walizkę i wyszłaś z jego domu. Wróciłaś do siebie, tam gdzie przez ostatnie miesiące mieszkałaś. Próbowałaś nie myśleć o Liam'ie, znalazłaś nową pracę w kawiarence. Żyłaś tak jak przedtem, gdy nie poznałaś Liam'a. On jednak nie dawał za wygraną, wciąż próbował. Nie chciał odpuścić ani na chwilkę.

Dziś jest pochmurny dzień, deszcz pada od rana. Ty byłaś wtedy w pracy. Liam akurat przyszedł, żeby napić się czegoś i ogrzać. Oprócz ciebie pracowała tam jeszcze jedna kelnerka, poprosiłaś ją, aby ona przyjęła od niego zamówienie. Ty wtedy podeszłaś do innego stolika, przy nim siedział jakiś mężczyzna. Wzięłaś zamówienie i odeszłaś od niego. Gdy odchodziłaś on uderzył cie w tyłek. Liam to wszystko widział. Zdenerwowałaś się, wzięłaś dzbanek z wodą i wylałaś jego zawartość na tego mężczyznę. Nie czekałaś długo, aby twój szef cię zwolnił. Wybiegłaś w lokalu, Liam ruszył za tobą. Ty nie miałaś parasolki i cała przemokłaś. Szłaś zdenerwowana. Liam przybiegł do ciebie :

- Hej, [T.I] wszystko w porządku ? - spytał

- Nic nie jest okej, nic. Prace straciłam, nie widziałeś ? - spytałaś oburzona

- Widziałem, dobrze zrobiłaś, że wylałaś na niego tą wodę - uśmiechnął się

Uśmiechnęłaś się lekko, ale szłaś dalej nie zatrzymując się.

Kolejny tydzień, znów pada. Znalazłaś prace w jakimś sklepie odzieżowym. Od rana zbyt dobrze ci nie szło, jak zwykle wręcz. Zakładałaś teraz ubrania na manekiny na wystawce. Liam akurat przechodził obok.  Zatrzymał się i patrzył na ciebie. Ty popatrzyłaś się na chwilkę za okno, gdy go zobaczyłaś od razu zaczęłaś się plątać wokół manekinów. Zaczęłaś się przewracać i rozwalać wszystko. Liam szybko wszedł do sklepu, żeby ci pomóc :

- [T.I], wszystko ok ? - spytał pomagając ci się podnieść

Twojej szefowej akurat nie było w pracy :

- Kurde Liam, co ty tu robisz, gdzie bym nie pracowała, to ty i tak tam się pojawisz - mówiłaś

- Ja po prostu nie mogę o tobie zapomnieć, proszę wybacz mi, ja tego na prawdę nie chciałem !

Liam wziął cie za podbródek i zmusił byś popatrzyła na niego. Zaczął przybliżać do mnie swoje usta. Wasze usta dzieliło tylko kilka milimetrów. Patrzyliście sobie głęboko w oczy. Liam zbliżył swoje usta bardziej, przestały was dzielić milimetry. Pocałował cię najpierw delikatnie, później bardziej namiętnie. Czułaś motylki w brzuchu :

- [T.I] wybaczysz mi ? - spytał przestając

- Liam, kocham cię, ale ... - mówiłaś ciężko oddychając

- Ale co ? - spytał

- A co jeśli znów wyjadę do Polski, a ty znów mnie zdradzisz przez alkohol ? Co jeśli nie będę w stanie ci znów zaufać ? - spytałaś

- [T.I] obiecuję ci, że to już nigdy się nie powtórzy ! Kocham cie ! - mówił

Kilka tygodni później wróciłaś do niego. Zdołałaś mu wybaczyć. Wszystko jest tak, jak dawniej, jakoś się ułożyło. Znalazłaś kolejną pracę, tym razem na dłużej. Twoje nieszczęście odwróciło się.

                                                                                 Podoba się ? ;) ♥

                                                                                 Do następnego :

                                                                                     Gosia ♥